Γιατί δεν πρέπει ποτέ να πετάξετε μια φλούδα μπανάνας έξω

Έχετε συσκευάσει ένα υγιεινό σνακ για το δρόμο – και καλό για εσάς! Και μόλις τελειώσετε, ποια είναι η βλάβη στο να πετάξετε ότι η μπανάνα ξεφλουδίζει έξω από το παράθυρο; Στην πραγματικότητα, μπορεί να είναι αρκετά επιβλαβές για το περιβάλλον και για πολλούς λόγους.

Ως οικολόγος της άγριας φύσης που έχει περάσει χρόνια μελετώντας τη συμπεριφορά των ζώων στην άγρια φύση, ο Δρ Rae Wynn-Grant κατανοεί τη βαθιά συναισθηματική σύνδεση που πολλοί άνθρωποι αισθάνονται προς την άγρια φύση. “Τα καλά νόημα άτομα επιδιώκουν να αισθάνονται πιο κοντά στην άγρια φύση, συχνά μέσα από φαινομενικά καλοπροαίρετες ενέργειες όπως η κοινή χρήση φρούτων με πιθήκους σε έναν τουριστικό χώρο ή τα απορρίμματα τροφίμων όπως οι φλούδες μπανάνας στο δάσος σε μια πεζοπορία”, εξηγεί ο Wynn-Grant. “Υποθέτουν ότι θα αποσυντεθεί γρήγορα και δεν θα προκαλέσει κακό, αλλά έχω δει από πρώτο χέρι πόσο ακόμη και μικρές, καλές χειρονομίες όπως αυτές μπορούν να έχουν συνέπειες για τα ζώα και τα οικοσυστήματα”.

Εδώ είναι γιατί κάτι τόσο απλό όσο το να πετάξει μια φλούδα μπανάνας έξω μπορεί πραγματικά να κάνει (πολύ) περισσότερο κακό παρά καλό.

Οι φλούδες μπανάνας δεν καταρρέουν γρήγορα

Ενώ οι φλούδες μπανάνας θα αποσυντεθούν γρήγορα στις υγρές συνθήκες ενός δοχείου κομποστοποίησης πίσω αυλής, η πλευρά ενός δρόμου στερείται του κλίματος και της χημείας που απαιτούνται για να σπάσουν τα αποκόμματα τροφίμων, λέει ο Lauren Click, εκτελεστικός διευθυντής του Let’s Go Compost. “Η ξηρότητα, ο άμεσος ήλιος, το συμπιεσμένο ή μολυσμένο έδαφος και η ελάχιστη μικροβιακή δραστηριότητα αργή αποσύνθεση”, εξηγεί το κλικ “, που σημαίνει ότι η φλούδα θα διατηρείται συχνά για μήνες, αν όχι χρόνια.

Στην πραγματικότητα, κάντε κλικ στο κουμπί προσκαλεί οποιονδήποτε να δοκιμάσει αυτή τη θεωρία για τον εαυτό του. “Αφήστε μια φλούδα μπανάνας σε ένα κάδο κομποστοποίησης ή ένα εσωτερικό αγρόκτημα σκουληκιών, και ένα άλλο πάνω από ένα αίθριο ή cinderblock”, προτείνει. “Στη συνέχεια, παρατηρήστε τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια ενός έως τεσσάρων εβδομάδων … χωρίς την κατάλληλη επαφή με το υγιές έδαφος, τη φυσική διαδικασία διάσπασης.”

Τα ζώα χάνουν τα φυσικά τους ένστικτα

Στην άγρια φύση, τα ζώα είναι απίστευτα αυτάρκερα-ξέρουν πώς να βρουν φαγητό, καταφύγιο και ασφάλεια. “Αλλά όταν αρχίζουν να συσχετίζουν τους ανθρώπους με εύκολα γεύματα, αυτά τα ένστικτα μπορούν να διαβρώσουν και να αλλάξουν τα φυσικά πρότυπα τροφοδοσίας τους”, προειδοποιεί ο Wynn-Grant. “Στη δουλειά μου, έχω δει αυτό το είδος εξάρτησης να οδηγήσει σε διατροφικές ανισορροπίες και αφύσικη συμπεριφορά.”

Ακούσια – αλλά ακριβές παρεμβάσεις

“Όταν τα ζώα χάνουν τον φυσικό φόβο τους για τους ανθρώπους, θέτει σε κίνδυνο και τα δύο σε κίνδυνο”, λέει ο Wynn-Grant. Η άγρια φύση φυσικά θέλει να διατηρήσει μια ασφαλή απόσταση από τους ανθρώπους – αλλά όταν τα ζώα συνδέουν την πλευρά του δρόμου με ένα εύκολο γεύμα, θα επιστρέψουν συνεχώς στους δρόμους, αυξάνοντας τον κίνδυνο αυτοκινήτων που τραυματίζουν τόσο το ζώο όσο και τον αυτοκινητιστή. “Τα άγρια ζώα που μαθαίνουν να συσχετίζουν τους ανθρώπους με τα τρόφιμα γίνονται συνηθισμένα, χάνοντας τη φυσική τους ευσπλαχνία”, εξηγεί ο Wynn-Grant.

Ο κίνδυνος τραυματισμού από την αλληλεπίδραση της άγριας φύσης αυξάνει οποιοδήποτε μέρος μπορεί να πετάξετε ότι η φλούδα μπανάνας – ένα δημόσιο μονοπάτι πεζοπορίας, το κάμπινγκ ή το γήπεδο γκολφ. “Για παράδειγμα, οι αρκούδες προσεγγίζουν τα κάμπινγκ ή τις αστικές περιοχές επειδή συνδέουν αυτές τις περιοχές με τη μυρωδιά του φαγητού και ένα εύκολο γεύμα”, λέει ο Wynn-Grant. “Η εξοικείωση μπορεί να οδηγήσει σε ζημιές σε ακίνητα, συγκρούσεις οχημάτων και σε χειρότερες περιπτώσεις, τα ζώα που υποβάλλονται σε ευθανασία επειδή θεωρούνται απειλή”.

Το «φυσικό» φαγητό δεν είναι πάντα φυσικό για την άγρια φύση

Ακριβώς επειδή ένα αντικείμενο τροφίμων είναι βιοαποικοδομήσιμο ή φυτική βάση δεν σημαίνει ότι ανήκει σε δίαιτα άγριου ζώου. “Τα φρούτα και τα λαχανικά μας καλλιεργούνται για ανθρώπινους ουρανίσκους, με περιεκτικότητα σε ζάχαρη και αλάτι που μπορεί να είναι εντελώς ξένη προς τη φυσιολογία της άγριας ζωής”, λέει ο Wynn-Grant. “Οι άνθρωποι επιλέγουν φυσικά σπόρους και διασταυρώνουν διαφορετικά φυτά για να δημιουργήσουν ποικιλίες φρούτων όπως οι μπανάνες που είναι ιδιαίτερα γλυκές ή έχουν σκληρά δέρματα που επιτρέπουν τη μεταφορά μεγάλων αποστάσεων”.

Αν και ένα ζώο μπορεί να τρώει την ίδια ποικιλία φρούτων στο φυσικό του περιβάλλον, τα πραγματικά άγρια φρούτα που παράγονται στη φύση μπορεί να είναι αρκετά διαφορετικά από τα φρούτα που παράγονται σε γεωργικά συστήματα που αγοράζουμε στο κατάστημα. “Αυτές οι αφύσικες δίαιτες μπορούν να προκαλέσουν πεπτικά προβλήματα, να καθυστερήσουν την ανάπτυξη και ακόμη και να πετάξουν εποχιακά σημάδια για μετανάστευση και αναπαραγωγή”, προειδοποιεί ο Wynn-Grant.

Η κατώτατη γραμμή

Αν και μπορεί να είναι λίγο μια ταλαιπωρία, είναι καλύτερο παντού, αν κρατάτε σε αυτή τη φλούδα μπανάνας μέχρι να βρείτε ένα ασφαλές σκουπίδια ή κάδο κομποστοποίησης για να το πετάξετε. Κάτι τέτοιο θα προστατεύσει τη φυσική τάξη, και ίσως τόσο την ανθρώπινη όσο και την άγρια φύση που επισκέπτεται την περιοχή στη συνέχεια.